Přihot na putnikowanje započa so pola nas ministrantow hižo dołho do lěćnych prózdnin. Tak přeprosychmy wosadnych na přikład na wopomnjenskim dnju zbóžneho Alojsa Andrickeho na horce wino a na dnju Božeho ćěła po nyšporje w Zdźěri k swačinje, zo bychmy sej něšto pjenjez za putnikowanje nahromadźili. Z tutych darow dósta potom kóždy z nas kapsny pjenjez za jězbu. Zapłać Bóh wuprajamy tuž wšitkim darićelam.

Pod hesłom „Z tobu“ podachmy so njedźelu, 28. julija, na mjezynarodne putnikowanje ministrantow do Roma. Jězba zahaji so w Róžeńće připołdnju z krótkim nyšporom, na kotrymž so wšitcy ministranća serbskich wosadow, jich starši a přewodnicy jězby wobdźělichu. Po rozžohnowanju ze staršimi a spakowanju wšitkich tobołow a kófrow wotjědźechmy w pjeć busach – w jednym z nich my Radworscy zhromadnje z Baćońskimi ministrantami.

Prěni cil bě Mnichow, hdźež swjećeše Drježdźansko-Mišnjanski biskop Heinrich Timmerevers ze wšitkimi putnikami swojeje diecezy Božu słužbu w cyrkwi Našeje lubeje knjenje. W Mnichowje mějachmy hižo wokoło 500 wot dohromady 1.400 kilometrow z Róžanta hač do Roma za sobu. Tuž podachmy so hnydom po kemšach zaso wšitcy spěwajo do busow. Tam hišće dołho dale spěwachmy a so wězo tež modlachmy. Wokoło 23 hodź. bu w busu měrnišo a ći prěni hižo spachu – pak sedźo, pak na zemi ležo. Dosć městna wšak mějachmy.

Po cyłkownje 21 hodźinach dojědźechmy póndźelu, 29. julija, do našeho hotela w Romje. Wječor wobhladachmy sej studnju Trevi a Španiske schody.

Wutoru běše wjeršk putnikowanja – awdienca z bamžom Franziskusom, na kotrejž so cyłkownje 50.000 ministrantow z cyłeho swěta na Pětrowym naměsće wobdźělichu. Wosebje hnujacy bě wokomik, jako bamž w swojim awće blisko nas nimo jědźeše.

Na dalšich dnjach pokaza nam knjez farar Jakubaš najwuznamniše cyrkwje w Romje a dalše zajimawostki, na přikład Kolosej.

Štwórtk dźěchmy na kupolu Pětroweje cyrkwje. Dyrbjachmy pak so dołho nastupić, štož běše při tej horcoće w Romje jara napinace. Popołdnju wochłódnichmy so w morju, a to běše za wšitkich wosebity highlight.

Pjatk jědźechmy z ćahom z Roma do něhdźe 120 kilometrow zdaleneho městačka Orvieta. Tam wočakowaše nas napinace putnikowanje – wot dwórnišća na horu k bazilice města. W tutej zetkachu so wšitcy ministranća Drježdźansko-Mišnjanskeho biskopstwa k zakónčacej Božej mši. Prědował je naš knjez farar Jakubaš a skupina serbskich ministrantow wobrubi ju ze swojimi instrumentami.

Po kemšach podachmy so na dompuć do Łužicy. Wutrobny dźak wuprajamy knjezej fararjej Jakubašej a wšitkim, kotřiž su nam wulkotne dožiwjenje zmóžnili.   

Sofija Hančikec